Φαρφουλοευχές για το 2009

Η ουτοπία είναι η πραγματικότητα του αύριο!
Το 2009, ας είναι ούριος ο άνεμος για το ταξίδι μας προς αυτήν.

Φαρφουλάς

Παρουσίαση βιβλίου: Che Guevara μια φλόγα που καίει ακόμα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Με αφορμή την κυκλοφορία στα ελληνικά του βιβλίου των Μικαέλ Λεβί και Ολιβιέ Μπεζανσενό

Che Guevara μια φλόγα που καίει ακόμα

οι εκδόσεις Φαρφουλάς σας προσκαλούν στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου που θα γίνει την Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008 στις 7.00 μ.μ. στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Nosotros, Θεμιστοκλέους 66, στα Εξάρχεια.

Θα μιλήσουν ο Μικαέλ Λεβί και ο Κώστας Αθανασίου από το περιοδικό Resistencias.

ΔΙΗΜΕΡΟ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η αστική-µη κερδοσκοπική εταιρεία «Παραρλάµα» και οι εκδόσεις «Φαρφουλάς» σας προσκαλούν στο

ΔΙΗΜΕΡΟ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ

50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Συζητήσεις - Αφηγήσεις διηγημάτων - Δημιουργίες στηριγμένες στο έργο του

την ΤΕΤΑΡΤΗ 26 & ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008, στις 8 μ.μ.

ΝΟΣΟΤΡΟΣ

Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια

ΠρογραμμΑ Διημερου

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου

«Δημοσθένης Βουτυράς»

Απόσπασμα από το ντοκυμανταίρ του Τάσου Ψαρρά

Εισαγωγή

Αναγνώσεις: Ο έρωτας και τα ζώα

[Θοδωρής Γκόνης]

- Ο θρήνος των βοδιών

- Ο γκρεμός

Συζήτηση

Ο ανατρεπτικός μοντερνισμός

Αναγνώσεις: Υποβολή και όνειρα

[Τάσσει δ’ Έρωτα + Τσιριτσάντσουλες]

- Τόπος Ψυχών

- Ο καταραμένος δρόμος

Συζήτηση

Αφηγηματικοί τρόποι

«Κατ’ εικόνα»

Διηγήματα του Βουτυρά στο θέατρο

Έλενα Βόγλη

Αλέκος Βασιλάτος:

«Ο Μπαλάφας στον παράδεισο»

[Μουσική διασκευή του διηγήματος]

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου

«Αλλα Κουφαρια»

Σενάριο για ταινία μικρού μήκους

Οδυσσέας Σταυράκης

Συζήτηση

Φαντασία και Ουτοπία

Αναγνώσεις: Χρόνος

[Τάσσει δ’ Έρωτα + Τσιριτσάντσουλες]

- Οι αχώριστοι

«Παραρλαμα»

Ένα κόμικς

Θανάσης Πέτρου & Δημήτρης Βανέλλης

Συζήτηση

Η κριτική απέναντι στον Βουτυρά

Αναγνώσεις: Θάνατος

[Τάσσει δ’ Έρωτα + Τσιριτσάντσουλες]

- Κυνηγώντας την επιθυμία

- Μια νύχτα φρίκης και αγάπης

Ελεύθερες Αναγνώσεις

Μικρά διηγήματα, αποσπάσματα & σκηνές από το έργο του Βουτυρά

Νέο βιβλίο! Ο ταριχευτής-ψυχίατρος και οι φονικές νότες

του Λεωνίδα Βασιλειάδη

Ο Ταριχευτής-Ψυχίατρος (που έχει και συνεργούς) είναι ο κακός. Ο Γλάρος-Μαέστρος (που ηττάται συνεχώς αλλά δεν εγκαταλείπει) είναι ο καλός. Ο Λεμόνι και η Νιβέα (που αν καταφέρουν να θυμηθούν μπορεί να είναι και σύζυγοι), ο Μιλό και ο Ζάιον (που αν καταφέρουν και τα θυμηθούν μπορεί να είναι τα παιδιά τους) είναι τα υποψήφια θύματα ενός εγκληματικού σχεδίου παράδοξων ταριχεύσεων με την κωδική ονομασία «θάνατος». Όλοι αυτοί και κάποιοι άλλοι μπλέκονται σε μια απίστευτη περιπέτεια ζωής και θανάτου, σαν αυτές που προβάλλονται καθημερινά στην τηλεόραση ή παίζονται στον κινηματογράφο ή διαδραματίζονται στα καρέ των κόμικς μαζικής κατανάλωσης. Ποιοι και πόσοι θα καταφέρουν άραγε να επιβιώσουν και πιο θα είναι το αντίτιμο;

Πρόκειται για μια ιστορία δράσης πολλών τραγελαφικών συγκινήσεων, με μετασχηματιζόμενους –transformers– ήρωες, που εκτυλίσσεται σε μια μεταλλαγμένη –σαν μετά από την ημερομηνία λήξης ανοιγμένη κονσέρβα– Θεσσαλονίκη, με επίκεντρο την παραλία.

Αυτό το εξωφρενικά τρυπαρισμένο και σουρρεαλιστικών προδιαγραφών μαύρο αφήγημα, δεν γράφτηκε για να διεκδικήσει συγγραφικές δάφνες ούτε για να συνομιλήσει με τα επιτεύγματα της παγκόσμιας λογοτεχνικής κληρονομιάς. Γράφτηκε με τίμιο χέρι και με την ταπεινή πρόθεση να προκαλέσει τη συμπάθεια και την συγκίνηση όποιου το διαβάσει.

Οι εκδόσεις «Φαρφουλάς» έχουν την χαρά και την τιμή να σας παρουσιάσουν ένα ακόμα “ιδιαίτερο” βιβλίο!

Ο Λεωνίδας Βασιλειάδης γεννήθηκε το 1963 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος. Μάλλον συμπαθεί τους ανθρώπους, αλλά –κυρίως– λατρεύει τις νεκρές φύσεις και συγκινείται με μουσική που εξελίσσεται μεταξύ των 5 και 250 Hertz. Περπάτησε, έκανε το πρώτο του τσιγάρο, αγάπησε, έπαιξε και έχασε και προσπαθεί να ξανακερδίσει στην παραλία της Θεσσαλονίκης, η οποία του ενέπνευσε τη δράση του αφηγήματος.

Παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, στις 7.00 μ.μ., στο καφέ Ζώγια, Κομνηνών 18, στη Θεσσαλονίκη.

Νέο Βιβλίο: Che Guevara, μια φλόγα που καίει ακόμα

Μετάφραση: Νίκος Σταμπάκης

Α΄εκδ, Παρίσι 2007, ISBΝ: 978-960-98084-7-7, διάστ. 21Χ14,5 σελ. 176, τιμή 14,00 €

Ο Ernesto Guevara de la Serna ήταν ένας αγωνιστής που χρησιµοποιούσε την πένα το ίδιο άνετα µε το τουφέκι. Όµως για ποιο σκοπό µαχόταν; Πώς έβλεπε την πάλη των λαών της Λατινικής Αµερικής και ολόκληρου του κόσµου για την απελευθέρωσή τους; Τι εικόνα είχε σχηµατίσει για τον σοσιαλισµό, τον «νέο άνθρωπο» και πως οραματίζονταν μια χειραφετηµένη από τον καπιταλισμό κοινωνία;...

Ο «Che» δεν ήταν άγιος, ούτε υπεράνθρωπος, ούτε και κανένα αλάνθαστο ον: ήταν ένας άνθρωπος όπως όλοι, µε προτερήµατα και αδυναµίες, σηµεία διαύγειας και τύφλωσης, λάθη και αδεξιότητες. Όµως είχε εκείνη τη σπάνια για όσους δρουν στην πολιτική σκηνή ποιότητα: συνέπεια µεταξύ λόγων και έργων, ιδεών και πρακτικών, σκέψης και δράσης. Από αυτήν την άποψη υπήρξε εξαίρεση, κι αυτή η άφθαρτη ιδιαιτερότητά του ευθύνεται εν πολλοίς για την παγκόσμια έλξη που ασκεί μέχρι σήµερα, σε πολλούς ανθρώπους —νέους κυρίως—, αλλά και σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα.

Οι συγγραφείς του βιβλίου δεν επανέρχονται νοσταλγικά στη σκέψη του Che. Ζητούμενο της μελέτης των ιδεών και της δράσης του, σαράντα χρόνια µετά το θάνατό του, είναι να εντοπιστεί η φλέγουσα επικαιρότητά τους για το έργο της µαρξιστικής ανανέωσης και της πολιτισµικής και πολιτικής αναµόρφωσης που διεξάγουν όσοι δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα της οικοδόµησης µιας εναλλακτικής πρότασης στον καπιταλισµό.

Ο Olivier Besancenot είναι στέλεχος της Επαναστατικής Κοµµουνιστικής Λίγκας (Ligue communiste révolutionnaire-LCR) και υποψήφιός της στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2002 και 2007, υποστηριζόµενος από ευρύτερα κοµµάτια της γαλλικής αριστεράς.

Ο Michael Löwy είναι διευθυντής κοινωνιολογικών ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστηµονικής Έρευνας της Γαλλίας. Έχει ασχοληθεί εκτενώς µε τον µαρξισµό στη Λατινική Αµερική και τη θεολογία της απελευθέρωσης. Βιβλία και δοκίµιά του έχουν µεταφραστεί σε 25 γλώσσες µεταξύ αυτών και στα ελληνικά.

Παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου, στις 7.00 μ.μ., στο Nosotros, Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια, Αθήνα, όπου θα μιλήσει ο Michael Löwy.

Νέο Βιβλίο: JACQUES VACHÉ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Μετάφραση-Επιμέλεια -Εισαγωγή -Σημειώσεις: Νίκος Σταμπάκης

ISBΝ: 978-960-98084-8-4, διάστ. 21Χ14, σελ. 80, τιμή 8,00 €

Η ζωή και το έργο του Jacques Vaché (1895-1919) και ο αντίκτυπος της παρουσίας του σε µια µικρή οµάδα ποιητών που κινούνταν στο Παρίσι του Α΄ Παγκοσµίου Πολέµου σηµαδεύουν την άµεση προϊστορία του υπερρεαλισµού και της ριζικής τοµής που αυτός έµελλε να επιφέρει στην έκφραση και στην εµπειρία.

Μια ζωή εξαιρετικά σύντοµη, ένα έργο που δεν εντάσσεται σε καµία αποδεκτή µορφή λογοτεχνίας, καθώς περιορίζεται σε επιστολές κι ευκαιριακά σκίτσα. Το γεγονός ότι ο Υπερρεαλισμός υπήρξε γέννημα μιας γενιάς νέων που σημάδεψε η φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αποτυπώνεται σε τούτες τις επιστολές, που διακρίνονται για το παράδοξα ακατάστατο ύφος τους και το καταλυτικό μαύρο χιούμορ στοιχεία που θα παραμείνουν διαχρονικά στην υπερρεαλιστική έκφραση. Ο Jacques Vaché υπήρξε μια φευγαλέα µορφή που θα στοίχειωνε τον André Breton και τους φίλους του µέχρι το τέλος της ζωής τους, και που αποτελεί ακόµη βασική αναφορά σε κάθε επίκληση µιας ποίησης που διαφεύγει από τους «πολιτιστικούς θεσµούς».

Στην παρούσα έκδοση ο Vaché παρουσιάζεται για πρώτη φορά αυτοτελώς στην ελληνική γλώσσα και τα κείμενά του συνοδεύονται από σχέδια του ιδίου και φωτογραφίες των γραμμάτων του.

στη γιορτή του Φαρφουλά...

την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στο Καφενείο "Τα Κανάρια", Πλαταιών κ Κεραμεικού γωνία, στον Κεραμεικό, από τις 7.00 κ ύστερα...

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΦΙΛΟΙ!!!

Κυκλοφόρησε το νέο φθινοπωρινό τεύχος του Φαρφουλά

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κυκλοφόρησε το νέο φθινοπωρινό τεύχος του Φαρφουλά με αφιέρωμα στον μεγάλο διηγηματογράφο Δημοσθένη Βουτυρά που φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τον θάνατό του.

Στο αφιέρωμα φιλοξενούνται:

• Μια συνομιλία για τον Δ. Βουτυρά των Νίκου Αξαρλή, Βάσια Τσοκόπουλου και Διαμαντή Καράβολα που έγινε στα πλαίσια ενός ραδιοφωνικού αφιερώματος για το έργο του συγγραφέα στο Κανάλι 1 του Πειραιά.
• “Η ηθική υγεία κάτω στα στρώµατα του λαού”. Μία συνέντευξη του 1925 του Δ. Βουτυρά στον Κ. Μπαστιά
• Η µετακίνηση των ορίων και τα όρια της µετακίνησης στο έργο του Δ. Βουτυρά. Κείμενο της Έλενας Ματσάγκου.
• Άλλα κουφάρια, μια βραβευμένη σεναριακή διασκευή ενός διηγήματος του Βουτυρά από τον Οδυσσέα Σταυράκη.
• Η ποιητική του ανολοκλήρωτου αποσπάσματος και τα διηγήματα του Δημοσθένη Βουτυρά. Κείμενο της Μαρίας Καραΐσκου.
• Πολιτείες Φανταστικές, Ουτοπία και Δυστοπία στο έργο του Δ. Βουτυρά. Κείμενο του Διαµαντή Καράβολα.
• Ο Μπαλάφας στον παράδεισο, ο μουσικός Αλέκος Βασιλάτος σε μια έμμετρη διασκευή ενός σατυρικού διηγήματος του Δ.Βουτυρά.
• Μία σταχυολόγηση στίχων μέσα από το έργο του Δ. Βουτυρά και το πλήρη χρονολόγιο-εργογραφία-κριτικογραφία του συγγραφέα.

• Το τεύχος συνοδεύεται από μία ξεχωριστή έκδοση που περιλαμβάνει δύο διηγήματα του Δ. Βουτυρά γραμμένα σε απόσταση 50 χρόνων: «Στην Παραλία» (ένα από τα πρώτα του, δημοσιευμένο το 1902) και «Το ερειπωμένο εργοστάσιο» (από τα τελευταία του συγγραφέα, δημοσιευμένο το 1950).

Στο υπόλοιπο τεύχος:

• Να είµαι ή να έχω; Κείμενο της Δάφνης Χρονοπούλου.
• Το βαπόρι-όρνιο & η αγάπη-γεράκι στο έργο του Γ. Σκαρίµπα, κείμενο του Σωτήρη Ραπτόπουλου.
• Διηγήματα, ιστορίες, παραμύθια από τους Σοφία Κοψίδου, Ίωνα Πανόπουλο, Νίκο Σταµπάκη, Αλέξανδρο Ζούκα και Δηµήτρη Βανέλη.
• Στα «Σύμμεικτα Λαογραφικά» η Θεοδώρα Κουζιάκη περιγράφει περιστατικά από την ζωή στην Αθήνα με βαριά κοζανίτικη διάλεκτο.
• Στις σελίδες ποίησης φιλοξενούνται ποιήματα των: Γιάννη Αλεξανδρόπουλου, Μαίρης Γιωταξή, Νίκου Σφαµένου, Κώστα Ρεούση, Νέστορα Πουλάκου, Νίκου Δερµιτζάκη, Οδυσσέα Σταυράκη και Αριστείδη Λάµπρου.

- Κυκλοφορεί στα κεντρικά βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένα σημεία. Επικοινωνήστε μαζί μας αν δεν το βρίσκετε.

- Η κυκλοφορία του τεύχους θα εορταστεί στις 15 Οκτωβρίου, ημέρα Τετάρτη, στο καφενείο «Τα Κανάρια», Πλαταιών και Κεραμεικού στον Κεραμεικό.

που θα μας βρείτε!!!

Σημεία Διανομής του Φαρφουλά

Αθήνα: Στα βιβλιοπωλεία: Πολιτεία, Ιανός, Πρωτοπορία, Εστία, Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Ναυτίλος, Εναλλακτικό, Ελεύθερος Τύπος, Ελευθεριακή Κουλτούρα, Βαβέλ, ΚΨΜ, Θεμέλιο, Λεμόνι (Θησείο), Ευριπίδης (Χαλάνδρι), Συλλαβή (Παγκράτι), και στα περίπτερα της Πλ. Εξαρχείων και της Πλ. Κάνιγγος.

Πειραιάς: Underground, Τσαμαντάκης, Κιβωτός

Χαλκίδα: Πορθμός, Ελλέβορος

Πάτρα: Πρωτοπορία, Αχαϊκές Εκδόσεις, Πολύεδρο

Λάρισα: 9 Ρίχτερ

Ερμούπολη: Βιβλιοπόντικας

Θεσσαλονίκη: Ιανός, Πρωτοπορία, Σαιξπηρικό, Κεντρί, Ραγιάς

Κεντρική Διάθεση για τη Βόρεια Ελλάδα, Πρακτορείο Διανομής Βιβλιο-Προμηθευτική (Προξένων 7, Θεσσαλονίκη, 2310-235364)

Και στα βιβλιοπωλεία του Παπασωτηρίου σε όλη την Ελλάδα

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 8ο ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΦΟΥΛΑ

Μετά από τριετή δημιουργική αγρανάπαυση ξανακυκλοφορεί ο Φαρφουλάς σε τετραμηνιαία –πλέον- περιοδικότητα.

Στο καινούριο τεύχος φιλοξενούνται:

• Μια συνομιλία του 100χρονου λαϊκού στιχοπλόκου και τραγουδοποιού Σταύρου Καραμανιώλα με τον Αργύρη Μπακιρτζή (Χειμερινοί Κολυμβητές). Ο μπαρμπα-Σταύρος εξιστορεί διάφορα περιστατικά που τον ενέπνευσαν στα τραγούδια του.
• «Φτιάχνω ιστοριούλες σαν ζαβά παραμυθάκια». Συνέντευξη με τον Πάνο Κουτρουμπούση συνοδευμένη με 9 ανέκδοτα σχέδια του ίδιου.
• «Ο Λύκος και το Ασυνείδητο». Δοκίμιο της Δάφνης Χρονοπούλου.
• Ο Αυνανισμός μέσα από κείμενα των αρχών του 20^ου αι. Η φιλολογική αποτύπωση ενός θέματος ταμπού ως τις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. Η έρευνα των κειμένων έγινε από τον ιστορικό Βάσια Τσοκόπουλο και η επιμέλεια της παρουσίασης από τον Διαμαντή Καράβολα.
• Τα τραγούδια της Βιλιτώς. Επιλογή κειμένων από ένα ξεχασμένο βιβλίο, του κορυφαίου συγγραφέα ερωτικής λογοτεχνίας Pierre Louÿs, εμπνευσμένο από τη ζωή μιας σύντροφου της Σαπφώς της Βιλιτώ.
• Δύο ιστορίες του Jean Ferry, ένα παραμύθι του Νίκου Σταμπάκη, πεζά των Κώστα Ρεούση και Κόστ Σιγαρέτ και ένα κείμενο κριτικής για την θεωρία της Α-Σχετικότητας του Ανδρόνικου Ψωμά, καθώς και μια φωτογραφική περιπλάνηση του Τόλη Γιαννόπουλου στο Πέραμα με κείμενα του Νίκου Κουφόπουλου.
• Στις σελίδες ποίησης φιλοξενούνται ποιήματα των: Τζίμη Ευθυμίου, Σάκη Κεντή, Έλσα Κορνέτη, Γιάννη Κοτχαµπάση, Σωκράτη Μαρτίνη, Κατερίνα Μπάκκαρη και Γιάννη Νέγρη.
• Καταγράφονται παλιοί θρύλοι από την ελληνική ύπαιθρο και ένα κείμενο του Κωνσταντίνου Μπούρα για την επικαιρότητα των μύθων στην σύγχρονη εποχή.
• Το τεύχος συνοδεύεται από την τετρασέλιδη εφημερίδα Η Ηχώ της Αεραλάνδης, γεμάτη με μικρές αγγελίες απ' τη φαντασιακή αυτή χώρα.

Κυκλοφορεί στα κεντρικά βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένα σημεία.
Επικοινωνήστε μαζί μας αν δεν το βρίσκετε.

ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ & ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ

Ζωοδόχου Πηγής 70, Αθήνα, 10683

ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΟΡΤΑΣΑΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ
στις 18 Ιουνίου 2008

ΚΑΙ ΕΝΑ SUPER ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ¨ΚΑΝΑΡΙΑ¨ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΙΚΟ


Παρτε και μια γεύση από την ΗΧΩ της ΑΕΡΑΛΑΝΔΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΝΕΜΕΝΟΣ: Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΝΕΜΕΝΟΣ

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ

και δυο κείμενα για τη γυναίκα και την οικογένεια

Εισαγωγή: Πάρις Δάγλας

ISBΝ: 978-960-98084-1-5, διάστ. 21Χ14, σελ. 144, τιμή 8,50 €

Ο Νικόλαος Κονεµένος (1832-1907) µε το πρωτοπόρο έργο του έχει να προτείνει µόνο ριζικές λύσεις. Καθολικός νους, ακονιζόμενος από τα προσωπικά του βιώματα και την άρνηση της μεγαλοαστικής του καταγωγής, πάντα µε οξυμμένη ευαισθησία και ρηξικέλευθο πνεύμα, αναθρεμμένος µε τον επτανησιακό ριζοσπαστισμό έγραψε για ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων. Υπήρξε και έμεινε γνωστός ως ο πρώτος δημοτικιστής, τρεις δεκαετίες πριν τον Ψυχάρη. Στο εκτεταμένο κείμενό του Η Διαθήκη μου (1901) προσποιούμενος ότι κέρδισε 1.200.000 $ στο αμερικάνικο λαχείο, εξαπολύει μια ανελέητη σάτιρα σε πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής του, και με την άνεση που του δίνει ο «αμύθητος» πλούτος του εξαγγέλλει ένα πρόγραμμα ριζικών αλλαγών για την Κερκυραϊκή κοινωνία όπου ζει, αλλά και για την υπόλοιπη χώρα. Στα κείμενά του Η Οικογένεια και Η Γυναίκα, γραμμένα κατά το 1880, γίνεται κήρυκας της ανάγκης να χειραφετηθεί η γυναίκα από την πατρικά και συζυγικά δεσμά, καταγγέλλοντας τον γάμο ως ένα θεσμό που αντίκειται στην ερωτική φύση του ανθρώπου. Οι επαναστατικές του ιδέες για την πολιτειακή οργάνωση και τους κοινωνικούς θεσµούς, την οικογένεια και τις σχέσεις των δύο φύλων, πάντα διατυπωμένες µε χιούμορ και ανθρωπιά, αντηχούν ακόμα και σήμερα σαν πραγματικές διανοητικές αστραπές πάνω στα σύγχρονα προβλήματα.

«Αν τον κόσµο τον κυβερνούσαν οι γυναίκες, ο κόσµος θα εκυβερνιότουν πολύ πλέον δίκαια, πολύ πλέον φιλάνθρωπα και πολύ πλέον σύµφωνα µέ την φύσιν παρ’ ο,τι τώρα που τον κυβερνούν οι άντρες…

Της δύστυχης της γυναικός εµείς οι άρπαγες και οι σκληροί της επήραµε ο,τι κι αν είχε· της επήραµε περιουσία και ελευθερία· εµείς της επεριορίσαµε την ενέργεια των αισθηµάτων της, που είναι ο πλέον πολύτιµος θησαυρός της· εµείς την εκάµαµε να ακούσει όλο το βάρος του συχαντερού ζυγού µας· εµείς την εφονέψαµε· έχοµε τον εγωϊσµό και την αναισθησία να πιστεύοµε, πως µία τέτοια κατάσταση την ζητάει η φύσις· η γυναίκα δεν γνωρίζει την αιτία που βρίσκεται σήµερα σε αυτή την κατάσταση, αλλ’ όµως το άδικο που της γένεται το αισθάνεται... Ω γυναίκα! η τύχη η δική σου είναι η τύχη όλης της ανθρωπότητος· ο άντρας έπρεπε να είναι δούλος σου, και ο άντρας σε κυριεύει. Αλλά τι να κάµοµε, δύστυχη; ή που να πάµε;»

PIERRE LOUŸS: ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΛΙΤΩΣ

PIERRE LOUŸS

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΛΙΤΩΣ

Μεταφραστής: Γκρέκο

Εισαγωγή-Επιμέλεια-Σημειώσεις: Νίκος Σταμπάκης

ISBΝ: 978-960-98084-6-0, διάστ. 17Χ12, σελ. 192, τιμή 8,00 €

Ποιος αναπλάθει αυτόν τον χαμένο κόσμο του εξαίσιου ερωτισμού, αυτήν τη γιορτή των αισθήσεων που τραβά ως το θάνατο; Η Βιλιτώ, αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια από την Παµφυλία, φίλη και ερωμένη της Σαπφώς, ιερή εταίρα; Ή ο Πιερ Λουίς «μεταφραστής» της αλλά και δημιουργός της, παγανιστής στο κατώφλι του σύγχρονου κόσμου;

Τα Τραγούδια της Βιλιτώς χαρακτηρίστηκαν ως ένα από τα κλασικά αριστουργήματα της ερωτικής λογοτεχνίας, µε τεράστια επιρροή στις αναπαραστάσεις και θεωρήσεις της σεξουαλικότητας κατά τον 20ό αιώνα. Αποτέλεσαν λογοτεχνική φάρσα του συγγραφέα, αφού απέδωσε την πατρότητά τους όχι στον εαυτό του, για τον οποίο κράτησε απλά τη θέση του μεταφραστή, αλλά στη φανταστική Βιλιτώ από την Παµφυλία, την οποία βάζει να αυτοβιογραφείται μέσα από επιγράμματα που περιγράφουν διάφορα περιστατικά της ερωτικής της ζωής. Η Βιλιτώ –κατά τον συγγραφέα– υπήρξε ακόλουθη της Σαπφώς στην Λέσβο, που στη συνέχεια, μετά το χωρισμό της µε τον μεγάλο έρωτα της ζωής της την Μνασιδίκα, έγινε περίφημη εταίρα στην Κύπρο.

Ο συγγραφέας: Μια απ’ τις πιο ιδιότυπες περιπτώσεις της ύστερης γενιάς του γαλλικού συμβολισμού, ο Pierre Louÿs (1870-1925) έζησε τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του μακριά από την κοινωνική ζωή, αφοσιωμένος στη συγγραφή πληθώρας ερωτικών κειμένων, που ενίοτε φτάνουν στις παρυφές του πορνογραφήματος. Τα πιο τολμηρά από αυτά εκδόθηκαν μετά το θάνατό του. Μολονότι συναναστράφηκε ελάχιστα τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής του, ο Louÿs αποτέλεσε πρότυπο για συγγραφείς της γενιάς του όπως ο André Gide και ο Paul Valéry, ενώ ο Claude Debussy μελοποίησε κάποια από τα κείμενα της Βιλιτώς το 1896-7.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

ΒΙΛΙΤΩ

Άλλες γυναίκες ντύνονται μ’ άσπρο μαλλί. Άλλες φορούν μετάξι και χρυσάφι. Άλλες στολίζονται με λουλούδια, με πράσινα φύλλα και με τσαμπιά σταφυλιών.

Εγώ δεν ξέρω να ζω, παρά γυμνούλα. Αγαπημένε μου, πάρε με όπως είμαι: χωρίς φόρεμα, χωρίς κοσμήματα, χωρίς σαντάλια· να η Βιλιτώ ολάκερη.

Τα μαλλιά μου είναι μαύρα με τη μαυρίλα τη δικιά τους, τα χείλη μου κόκκινα με το δικό τους κοκκινάδι. Οι μπούκλες μου κυματίζουν ολόγυρά μου, ελεύθερες και στρογγυλές σα φτερούγες.

Πάρε με έτσι, όπως μ’ έκαμε η μάνα μου μέσα σε μια νύχτα μακρυνού έρωτα, κι αν σ’ αρέσω μην ξεχάσεις να μου το πεις.

ΣΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΗΣ

Λουλουδένιες σάρκες, ω στήθη μου! πόσον είσθε γεμάτα από ηδυπάθεια! Στήθη μου, όταν σας βάζω μέσα στα χέρια μου, πόσον μου φαίνεστε μαλακά και ζεστά και ευωδιασμένα.

Άλλοτε είσαστε παγωμένα σαν ένα στήθος αγάλματος, και σκληρά σαν τα μάρμαρα τα αναίσθητα. Από τότε που ελυγίσατε σας αγαπώ περισσότερο, εσάς που αγαπηθήκατε τόσο.

Το λείο και φουσκωμένο σχήμα σας είναι η δόξα του μελαχροινού κορμιού μου. Είτε σας φυλακίζω κάτω από το χρυσόπλεχτο δίχτυ, είτε σας ελευθερώνω και σας αφήνω ολόγυμνα, εσείς μου φανερώνετε πρώτα τη μεγαλόπρεπη ομορφιά σας.

Ας είστε λοιπόν ευτυχισμένα απόψε. Αν τα δάχτυλά μου γεννούν τα χάδια, σεις μόνα θα το μάθετε ως αύριο το πρωί. Γιατί αυτή τη νύχτα η Βιλιτώ πληρώνει τη Βιλιτώ.

Ο ΚΟΡΦΟΣ ΤΗΣ ΜΝΑΣΙΔΙΚΑΣ

Άνοιξε προσεχτική το χιτώνα της με το ένα χέρι και μου έδειξε τον κόρφο της τον τρυφερό και ζεστό, όπως προσφέρουνε στη θεά ένα ζευγάρι ζωντανά τρυγόνια.

«Αγάπα τα πολύ, μου είπε, τ’ αγαπάω τόσο κι εγώ! Είναι αξιαγάπητα σα μικρά παιδάκια. Φροντίζω γι’ αυτά σα μένω μονάχη. Παίζω μαζί τους· τους κάνω ευχαρίστηση.

»Τα λούζω με γάλα. Τα πουντράρω με άνθη. Τα μεταξωτά μαλλιά μου με τα οποία τα σφογγίζω, ευχαριστούν τις μικρές ρώγες των. Τα χαϊδεύω ανατριχιάζοντας. Τα κοιμίζω μέσα σε μαλλί.

»Αφού δε θα κάμω παιδιά, γίνου το βρέφος τους, αγάπη μου, και αφού βρίσκονται τόσο μακρυά από το στόμα μου φίλησέ τα για μένα».

ΤΟ ΠΑΡΑΦΟΡΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ

Αγάπα με, όχι με χαμόγελα, με ανθούς, με πλεγμένα λουλούδια, άλλα με την καρδιά σου και τα δάκρυά σου, όπως σ’ αγαπάω κι εγώ, με το στήθος μου και τ’ αναφυλλητά μου.

Όταν ο κόρφος σου ακουμπάει στον κόρφο μου, όταν αιστάνομαι τη ζωή σου ν’ αγγίζει τη δικιά μου, όταν τα γόνατα σου υψώνονται ξοπίσω μου, τότε το λαχανιασμένο στόμα μου δεν ξέρει πια να βρει το δικό σου.

Σφίξε με όπως σε σφίγγω! Ιδές, ο λύχνος ξεψυχά και κυλάμε μέσα στη νύχτα· κρατώ ωστόσο αγκαλιασμένο το λυγερό κορμάκι σου και ακούω τον ατελείωτο στεναγμό σου...

Βόγγα, βόγγα, βόγγα, ω γυναίκα! Η αγάπη μάς σέρνει προς τον πόνο. Λιγότερο θα πονούσες επάνω σ’ αυτό το κρεβάτι για να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί, παρά για να γεννήσεις τον έρωτά σου.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Ο πρώτος μου χάρισε ένα περιδέραιο, ένα περιδέραιο από μαργαριτάρια, που αξίζει όσο και μια πολιτεία με τα παλάτια της και τους ναούς της και τους θησαυρούς της και τους σκλάβους της.

Ο δεύτερος έπλεξε για μένα στίχους. Έλεγε πως τα μαλλιά μου είναι μαύρα σαν τα μαλλιά της νύχτας και τα μάτια μου γαλάζια σαν τα μάτια της αυγής.

Ο τρίτος ήτονε τόσο όμορφο παλληκάρι, που κοκκίνιζε κι αυτή η μάνα του σαν τον φιλούσε. Έβαζε τα χέρια του απάνου στα γόνατά μου και κολλούσε τα χείλη του στο γυμνό μου ποδάρι.

Συ τίποτε δε μου ’πες. Τίποτε δε μου ’δωσες γιατ’ είσαι φτωχός. Κι ούτε ωραίος δεν είσαι. Όμως εσένα αγαπώ.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΡΑΣΤΗ

Αν θέλεις να σ’ αγαπήσει μια γυναίκα, ω νεαρέ φίλε, όποια κι αν είναι, μην της λες πως τη θέλεις, μα κάνε να σε βλέπει κάθε μέρα, κι υστέρα εξαφανίσου για να ξαναγυρίσεις πάλι.

Αν σου μιλήσει, να είσαι ερωτικός χωρίς πολύ ζήλο. Μόνη της θα ’ρθει σ’ εσένα. Αλλά κοίταξε να την αποχτήσεις με δύναμη την ημέρα που πρόκειται να σου δοθεί.

Όταν τη δεχτείς στην κλίνη σου, μη φροντίζεις για την ευχαρίστηση τη δική σου. Τα χέρια μιας γυναίκας αναμμένης από τον έρωτα, τρέμουν και δε μπορούν να χαϊδέψουν. Απάλλαξέ τα από το έργο αυτό.

Μα συ, κοίταξε να μη ζητήσεις ανασασμό. Μάκραινε τα φιλιά όσο βαστά η αναπνοή σου. Μην την αφήσεις να κοιμηθεί, όσο κι αν στο ζητάει. Και φίλα πάντα κείνο το μέρος του κορμιού της, όπου γυρίζει τα μάτια της.